MEVCUT DURUM

Yabancı gazeteciliğe yönelik baskılara ve Çin hükümetinin bir dizi inkarına rağmen, kamera görüntüleri, uydu görüntüleri, sızan belgeler, muhbirler ve firar edenlerin ifadeleri, Çin Komünist Partisinin (ÇKP) Doğu Türkistan (ÇKP tarafından Sincan Uygur Özerk Bölgesi olarak da bilinir) halkına karşı bir soykırım uyguladığı sonucuna işaret ediyor. Bu, Holokost Müzesi raporu, ABD vahşeti tespiti, Kanada soykırım raporu, Uygur Mahkemesi, BM raporu, ve başka birçok kaynaklar tarafından desteklendi. Uygur Mahkemesi’nin 9 Aralık 2021’deki soykırım tespit kararı, Uygur Soykırımı’nı tanıma günü olarak belirtildi.   

Uygurlar, Doğu Türkistan’da terörü önleme kisvesi altında teknoloji kullanımı yoluyla hükümet tarafından aktif olarak hedef alınan kültürel ve etnik bir gruptur. ÇKP, en büyük iki vilayette nüfus artış hızının %84 oranında düşürülmesini emretti, bazı ilçeler %90’a ve hatta %100’e yaklaştı. Dr. Adrian Zenz‘in ve Araştırmacı Gazeteciler‘in raporları bu konudaki en kapsamlı raporlardan bazılarıdır.

2016 itibariyle Çin, Entegre Müşterek Operasyonlar Platformu (IJOP) adlı bir girişim başlattı. İnsan Hakları İzleme Organizasyonu, IJOP’nin bireyleri izlemek ve kategorize etmek için güvenlik kameralarının, yüz tanıma yazılımının ve mobil kullanıcı verilerinin kullanıldığını gösteriyor. Bu politikalar, küresel teknoloji şirketlerine gerçek dünyada insanlar üzerinde deneyler yaparak programlarını test etmeleri için bir platform ve Çin hükümetine demografik, tıbbi ve genetik bilgi veritabanları oluşturma yeteneği sağlıyor. 

Uygurlar hapsedildikten sonra insanlık dışı uygulamalara maruz kalmaktadır. Ebeveynlerinden alınan Uygur çocukları, ÇKP’nin kültür ve miraslarına karşı beyin yıkamasına tabi tutuluyor.

ÇKP, Doğu Türkistan’da Uygurları zorla çalıştırıyor ve üretim tesislerinde çalışmaları üzere Çin’e gönderiliyor. Uygurlar, “yeniden eğitim” ve “mesleki beceri” kisvesi altında, baskı altında kamplarda çalışmaya zorlanılıyor. ÇKP, toplama kamplarında zımni gözaltı tehdidiyle birlikte reddedenler için yeniden eğitim kursları düzenleyerek zorlayıcı taktikler kullanıyor. Zorunlu çalıştırma programına tabi tutulan bir milyondan daha fazla Uygur olabilir.

Bu programlar iki sistemden oluşmaktadır; yerel Uygurların pamuk toplamaya, kuvars madenciliğine veya başka bir şekilde yerel, mevsimlik faaliyetlere katılmaya zorlandığı kırsal transferler ve Çin’in toplama kamp kurbanlarını kaynak çıkarma veya imalatta çalışması üzere işgücü transferleriyle gerçekleştirdiği daha büyük tutuklu transferleriden oluşuyor. Nike, Apple ve Volkswagen gibi küresel markalar için yüz maskelerinden tüketim mallarına kadar her şeyi üreten Uygurlar zorunlu çalıştırma için bir araya toplanılıyor. Bu markalar aktif olarak köle emeğini sömürüyor.